Με τον Γενικό Δείκτη του ΧΑ να έχει καταγράψει σημαντική άνοδο από την αρχή του έτους (γύρω στο 15%), η οποία μάλιστα είναι σαφώς υψηλότερη, αν δεν συνυπολογίσουμε τους τραπεζικούς τίτλους (-10% κατά την ίδια περίοδο), έντονα τίθεται το ερώτημα για το κατά πόσο υπάρχουν ακόμη στην εγχώρια χρηματιστηριακή αγορά επενδυτικές ευκαιρίες.
Επίσης, αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι προβληματίζονται για το κατά πόσο οι εισηγμένες που είναι ταλαιπωρημένες από την πολυετή οικονομική κρίση, είναι σε θέση να ωφεληθούν σε περίπτωση που η ελληνική οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει, με χαμηλούς ή υψηλότερους ρυθμούς.
Μια πρώτη απάντηση στο θέμα προκύπτει από τις πρόσφατες εξαμηνιαίες λογιστικές καταστάσεις των εισηγμένων εταιρειών και από τον δείκτη της αποδοτικότητας των ιδίων κεφαλαίων (Return On Equity).
Στην περίπτωσή μας, έλαβε χώρα μια «χοντροκομμένη» παρέμβαση, καθώς για τον υπολογισμό του δείκτη (βλέπε στοιχεία παρατιθέμενου πίνακα) τα ετήσια κέρδη προέκυψαν από τον διπλασιασμό των εξαμηνιαίων.
Άρα, οι αποδοτικότητες ιδίων κεφαλαίων στον παρατιθέμενο πίνακα ενδέχεται να οδηγούν ως ένα βαθμό σε παραπλανητικά μηνύματα, σε περιπτώσεις όπου:
Πρώτον, για διάφορους λόγους (π.χ. εποχικότητας) τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου διαφέρουν σημαντικά από αυτά του δεύτερου.
Δεύτερον, σε περιπτώσεις έντονα κυκλικών κλάδων, όπου τα κέρδη μπορούν να διαφοροποιούνται έντονα από έτος σε έτος.
Τρίτον, σε εταιρείες τα κέρδη των οποίων έχουν επηρεαστεί -θετικά ή αρνητικά- από έκτακτα αποτελέσματα.
Τέταρτον, σε εισηγμένες των οποίων τα ίδια κεφάλαια έχουν περιοριστεί κατά πολύ εξαιτίας της κρίσης, με αποτέλεσμα ακόμη και μια μικρή κερδοφορία να οδηγεί σε υψηλή αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων και
πέμπτον, εκεί όπου η ύπαρξη κερδοφορίας και αποδοτικότητας συνοδεύεται από προβλήματα ρευστότητας (π.χ. Medicon Hellas).
Πάντως, από τη γενικότερη εξέταση των στοιχείων του πίνακα, προκύπτει ότι:
• 30 εισηγμένες εμφανίζουν διψήφιο ποσοστό αποδοτικότητας ιδίων κεφαλαίων, σε μια περίοδο όπου τόσο τα επιτόκια των τραπεζικών καταθέσεων όσο και οι αποδόσεις (yields) των ομολόγων των βορειοευρωπαϊκών χωρών είναι οριακές. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται εταιρείες όλων των κεφαλαιοποιήσεων και ενδεικτικά αναφέρονται οι περιπτώσεις των Motor Oil, Coca-Cola HBC, Μυτιληναίος, ΟΛΘ, ΟΠΑΠ, Ελληνικά Πετρέλαια, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Entersoft, ΚΡΙ-ΚΡΙ, Ικτίνος Μάρμαρα, Μοτοδυναμική, Υγεία, Ιατρικό Αθηνών, ΙΑΣΩ, Χαλκόρ, Sarantis, MLS, Καρέλιας, Folli-Follie, ΕΛΤΟΝ Χημικά, Flexopack, Autohellas και AS Company.
• 26 εταιρείες παρουσιάζουν αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων μεταξύ του 5% και του 10%, με ενδεικτικά παραδείγματα αυτά των Grivalia, ΟΤΕ, ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, ΕΛΤΕΧ Άνεμος, Κανάκης, Ευρωπαϊκή Πίστη, Νάκας, Καράτζης, Space Hellas, Πλαστικά Θράκης, J&P ΑΒΑΞ +0,17% Άβαξ, Quest Holdings, ΕΛΤΡΑΚ και ΕΛΙΝΟΙΛ.
• 35 επιχειρήσεις έχουν αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων θετική, αλλά μικρότερη του 5%, με ενδεικτικές περιπτώσεις αυτές των ΟΛΠ (4,9%), ΕΛΒΕ Ενδυμάτων (4,8%), Creta Farms (4,7%), Μύλοι Κεπενού (4,5%), Viohalco (4,1%) και Γενική Εμπορίου (4%).
Για μια σειρά από λόγους που προαναφέρθηκαν, ο δείκτης ROE, ο οποίος προκύπτει από τον διπλασιασμό των εξαμηνιαίων κερδών, θεωρείται «χοντροκομμένος» και έχει αξία μόνο για όσες εταιρείες δεν χαρακτηρίζονται από εποχικότητα εργασιών, δεν έχουν εμφανίσει έκτακτα αποτελέσματα και δεν διαθέτουν πολύ μικρό ύψος ιδίων κεφαλαίων.
Ωστόσο, αυτό που αναμφίβολα προκύπτει είναι ότι εννέα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, υπάρχουν αρκετές δεκάδες εισηγμένες στο ΧΑ -απ’ όλες τις κεφαλαιοποιήσεις- που επιτυγχάνουν σαφώς ικανοποιητικές αποδοτικότητες ιδίων κεφαλαίων, άρα υπάρχει ένας ευρύς κορμός εισηγμένων που έχει προϋποθέσεις επίτευξης υψηλότερων επιδόσεων, στον βαθμό που η εγχώρια οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει ουσιαστικά.
Στέφανος Kοτζαμάνης
