Του Χάρη Φλουδόπουλου
Παρά τη μικρή διόρθωση που έχει σημειωθεί τις τελευταίες ημέρες, οι διεθνείς τιμές του φυσικού αερίου παραμένουν σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, μεταξύ 85 και 90 ευρώ/MWh.
Οι τιμές αυτές του φυσικού αερίου, προκαλούν αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ολόκληρο το ενεργειακό σύστημα ωθώντας στα ύψη τις τιμές όχι μόνο του φυσικού αερίου αλλά και της ηλεκτρικής ενέργειας.
Πίσω από την κατακόρυφη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου βρίσκονται μια σειρά από παράγοντες όπως η αύξηση της ζήτησης για το καύσιμο, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία και κυρίως στην Κίνα.
Επιπλέον, σημαντικό ρόλο έχει παίξει η στάση της Ρωσίας, η οποία δεν αύξησε τις παραδόσεις φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, ασκώντας με αυτόν τον τρόπο πίεση για τον αγωγό συμφερόντων της, Nord Stream 2.
Την ίδια στιγμή πάντως που οι χώρες που καταναλώνουν φυσικό αέριο βρίσκονται αντιμέτωπες με τα υπέρογκα κόστη που προκαλούν αρνητικό ντόμινο στην ενεργειακή αγορά και πληθωριστικές πιέσεις, οι μεγάλοι κερδισμένοι από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι οι χώρες παραγωγοί φυσικού αερίου, που απολαμβάνουν απρόσμενα υπερκέρδη.
Ποιο είναι το ύψος αυτών των κερδών; Για κάθε παραγωγό τα κόστη είναι διαφορετικά, ωστόσο είναι χαρακτηριστικά τα μακροπρόθεσμα συμβόλαια που έχουν κλειστεί σχετικά πρόσφατα από παραγωγούς φυσικού αερίου σε δύο κοντινές περιοχές, την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Σύμφωνα με πληροφορίες στις δύο αυτές περιοχές τα κόστη μαζί με το περιθώριο κέρδους των παραγωγών κυμαίνονται από 12 έως 15 ευρώ/MWh, δηλαδή 7,5 φορές λιγότερο από τις τρέχουσες τιμές του φυσικού αερίου στις διεθνείς αγορές.
Σε αυτά τα επίπεδα των 13 έως 15 ευρώ/MWh ή αλλιώς στα 4 δολάρια /mmbtu έχουν κλείσει και οι μακροχρόνιες συμβάσεις των παραγωγών φυσικού αερίου με μεγάλους πελάτες. Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα σε Αίγυπτο και Ισραήλ στα επίπεδα των 15 ευρώ/MWh αποσβαίνουν τις επενδύσεις τους και αποκομίζουν εύλογα κέρδη.
Το πρόβλημα βεβαίως για τους καταναλωτές αερίου και ιδίως για την Ευρώπη είναι ότι δε διαθέτει δικούς της πόρους, που θα μπορούσαν να μετριάσουν τα κόστη για τους ευρωπαίους καταναλωτές.
Καθοριστικό ρόλο για αυτό έχει παίξει η απόφαση της ΕΕ να παγώσει τις επιδοτήσεις για επενδύσεις που σχετίζονται με το φυσικό αέριο, την ίδια στιγμή που έχουν περιοριστεί σημαντικά οι διαθέσιμες πηγές χρηματοδότησης για πρότζεκτ που σχετίζονται με το καύσιμο.
Πάντως με δεδομένο ότι το φυσικό αέριο θεωρείται ως το καύσιμο γέφυρα, μέχρις ότου το ενεργειακό σύστημα της Ευρώπης πετύχει το στόχο της απανθρακοποίησης, το τελευταίο διάστημα εντείνονται οι φωνές που ζητούν αναθεώρηση αυτής της πολιτικής.
Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι από την ενεργειακή κρίση που βιώνει η αγορά, βασικοί κερδισμένοι είναι οι χώρες παραγωγοί φυσικού αερίου.
FacebookTwitterLinkedIn
