Τα τέσσερα σενάρια για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, το ύψος των πλεονασμάτων και τις ενδεχόμενες παρεμβάσεις στο χρέος που παρουσίασαν οι δανειστές στην ελληνική κυβέρνηση και φέρνει στο φως το protothema.gr.
Πρόκειται για τις προτάσεις που μεταφράζονται σε μόνιμο μνημόνιο και οι οποίες αν και απορρίφθηκαν αρχικά από την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα εξακολουθούν να παραμένουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Τα έγγραφα αφορούν τις προτάσεις του ΔΝΤ, των Ευρωπαίων, τις υποθέσεις που στηρίχθηκαν τα συγκεκριμένα σενάρια και τα αποτελέσματα που θα έχουν στην βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Αναλυτικά:
Σενάριο Α
Το ελληνικό χρέος δεν χρειάζεται ρύθμιση καθώς θα απαιτούνται δυσβάσταχτα πλεονάσματα έως το 2038. Οι εκτιμήσεις για το πρώτο σενάριο αναφέρουν ότι η ανάπτυξη θα «τρέχει» με 1,25% ενώ η χώρα θα δεσμεύεται με πρωτογενές πλεόνασμα έως 3,5% μέχρι το 2032 και 3% μέχρι το 2038
Σενάριο Β
Σε αυτή την περίπτωση η ανάπτυξη θα βρίσκεται και πάλι στο 1,25%. Ωστόσο η χώρα θα δεσμεύεται για πλεόνασμα 3,5% έως το 2022 και κατά μέσο όρο 2,2% την περίοδο 2023 – 2060. Σε αυτή την περίπτωση αναφέρεται: «Μέγιστη πιθανή ελάφρυνση του χρέους α) επέκταση της μέσης σταθμισμένης διάρκειας του δανείου EFSF κατά 17,5 έτη (από 32,5 έτη επί του παρόντος) β) ο ΕΜΣ θα περιορίσει την αποπληρωμή των ελληνικών δανείων στο 0,4% του ελληνικού ΑΕΠ έως το 2050 και θα καλύψει το επιτόκιο 1.0% μέχρι το 2050 γ) οι τόκοι που θα καταβληθούν πέραν του 1,0% θα διατεθούν μέχρι το 2050 και το απομειωμένο κεφάλαιο που θα κεφαλαιοποιηθεί στο κόστος του ταμείου διάσωσης δ) το ESM θα αγοράσει το 2019 τα 13 δισ. Ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ».
Σενάριο Γ
Στο τρίτο σενάριο η ανάπτυξη διαμορφώνεται σε 1% ενώ τα πλεονάσματα σε 3,5% έως το 2022 και 1,5% έως το 2060. Σε αυτή την περίπτωση η πρόταση που κατατέθηκε στο προηγούμενο eurogroup αναφέρει: «Το μεσοπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο πλαίσιο ανακούφισης που συμφωνήθηκε στην Ευρωομάδα του Μαΐου 2016 δεν είναι επαρκές για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους»
Σενάριο Δ
Το τελευταίο σενάριο αναφέρει ότι η ανάπτυξη θα διαμορφωθεί σε 1,25%, το πλεόνασμα σε 3,5% εως το 2022 για να χαλαρώσει σταδιακά εως το 1,8% μέχρι το 2060. Πιθανή υιοθέτηση του συγκεκριμένου σεναρίου συνοδεύεται και από την εξής αναφορά: «Το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο με: α) επέκταση των σταθμισμένων μέσων προθεσμιών του EFSF κατά 15 έτη με την τελευταία λήξη το 2080 β) τον περιορισμό των επιτοκίων δανείων κατά 1,0% μέχρι το 2050 και γ) τον καθορισμό του ανώτατου ορίου απόσβεσης στο 0,4% Ελληνικό ΑΕΠ
