Τα λάθη και οι απρόβλεπτοι παράγοντες που οδήγησαν την εταιρεία στην κατάρρευση και τι προβλέπει το νέο deal αναδιάρθρωσης
Πώς έφτασε ο όμιλος Frigoglass στο ναυάγιο
Δήμητρα Μανιφάβα
17.03.2023 • 06:14
UPD: 08:14
Λανθασμένοι χειρισμοί της ιδιοκτησίας και των διοικήσεων επί δεκαετίες και εξωγενείς, απρόβλεπτοι παράγοντες, όπως μια πανδημία τo 2020, μια καταστροφική πυρκαγιά στη Ρουμανία το 2021 κι ένας πόλεμος στην Ουκρανία βρίσκονται πίσω από την κατάρρευση του ομίλου Frigoglass και την επικείμενη αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, λίγο πριν κλείσει μισό αιώνα δραστηριοποίησης στον κλάδο της υαλουργίας και της επαγγελματικής ψύξης. Αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, οι λεπτομέρειες της οποίας παραμένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό, ακόμη και σε μερίδα του επενδυτικού κοινού, καθώς δεν αποκαλύπτεται ούτε ποιοι είναι οι περίφημοι ομολογιούχοι οι οποίοι θα πάρουν το 85% της εταιρείας, ούτε ποιος θα αναλάβει το μανάτζμεντ αυτής την επόμενη ημέρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, πάντως, πρόκειται για funds κυρίως αμερικανικών και βρετανικών συμφερόντων.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η πορεία της Frigoglass προς τη βίαιη αλλαγή ιδιοκτησίας –έπειτα από πιστωτικό γεγονός που συνιστά η μη πληρωμή δόσης χρέους και την εκτέλεση στην ουσία του ενεχύρου επί των μετοχών που συνόδευε τις ομολογίες– ήταν προδιαγεγραμμένη, με τα σημάδια για την τελευταία εξέλιξη να είναι ορατά ήδη από το καλοκαίρι του 2022. Στην οικονομική έκθεση του α΄ εξαμήνου οι ελεγκτές (PwC) αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι «ο όμιλος αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας» και «υπάρχει ουσιώδης αβεβαιότητα που εγείρει σημαντική αμφιβολία για την ικανότητα της εταιρείας και του ομίλου να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις δραστηριότητές τους». Στην ίδια έκθεση αναφερόταν ότι ήδη η διοίκηση της εταιρείας βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με κατόχους ομολογιών προνομιακής εξασφάλισης ύψους 260 εκατ. ευρώ λήξης 2025 για μια συμφωνία αναδιάρθρωσης.
Η συμφωνία αυτή πράγματι ανακοινώθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2022 προβλέποντας αναδιάρθρωση μέρους των ομολογιών (165 εκατ. ευρώ), άμεση χρηματοδότηση της Frigoglass με 33,25 εκατ. ευρώ μέσω της αγοράς από τους ομολογιούχους των αρχικών ενδιάμεσων ομολογιών και μελλοντικά ανταλλαγή του υπολοίπου των ομολογιών λήξης 2025 (95 εκατ. ευρώ) με το 100% κεφάλαιο της FrigoInvest Holdings. Αν και η εν λόγω συμφωνία τροποποιήθηκε στη συνέχεια δύο φορές για τη διευκόλυνση της Frigoglass σε ρευστότητα, τελικά φτάσαμε στα πρόσφατα γεγονότα με την εταιρεία να μην καταβάλλει την προβλεπόμενη δόση και τους ομολογιούχους να ασκούν τα δικαιώματά τους, δηλαδή την αναγκαστική εκτέλεση του ενεχύρου επί των μετοχών της Frigoglass.
Η νέα συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι ομολογιούχοι με την εταιρεία προβλέπει ότι οι πρώτοι θα πάρουν τον έλεγχο του 85% της Frigoglass με τους υφιστάμενους μετόχους να κρατούν το 15%. Η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων, καθώς και των συμβάσεων του προσωπικού (5.129 άτομα τον Ιούνιο του 2022) θα τεθεί προς έγκριση από τους μετόχους στην έκτακτη γενική συνέλευση, η οποία έχει προγραμματισθεί για τις 28 Μαρτίου. Η Truad Verwaltungs που κατέχει το 48,55% και αποτελεί στην ουσία τη συμμετοχή στη Frigoglass των οικογενειών Δαυίδ – Λεβέντη, έχει φυσικά συμφωνήσει για τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων. Αυτό, βεβαίως, που μένει να δούμε είναι τι θα κάνουν οι μέτοχοι μειοψηφίας, καθώς το 51,45% είναι στην ελεύθερη διασπορά, ενώ ένα 5,95% έχει η Alpha Bank.
Κρίσιμη για το μέλλον της επιχείρησης η έκτακτη γενική συνέλευση, η οποία έχει προγραμματισθεί για τις 28 Μαρτίου.
Είναι όμως μόνο τα γεγονότα της τελευταίας τριετίας αυτά που οδήγησαν τη Frigoglass στην παρούσα κατάσταση; Και πώς είναι δυνατόν μια εταιρεία που έχει πελάτη την Coca-Cola και τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες του κόσμου να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση;
Εάν ανατρέξει κάποιος στο παρελθόν θα διαπιστώσει ότι τις δεκαετίες του ’90 και 2000 ο όμιλος αγόραζε και πουλούσε συνεχώς εταιρείες. Ας σημειωθεί ότι ανάλογη πρακτική εφαρμόστηκε από τον κ. Χάρη Δαυίδ και στην περίπτωση της «Παπουτσάνης» την περίοδο 2002-2010, η οποία διεσώθη επειδή άλλαξε διοίκηση και ιδιοκτησία το 2010.
To 2000 πούλησε τη συμμετοχή που είχε στην υαλουργία ΓΙΟΥΛΑ, συμμετοχές που είχε σε δύο βουλγαρικές εταιρείες και αύξησε τα ποσοστά της στη Νιγηρία. Το 2001 εξαγόρασε τον κλάδο κατασκευής επαγγελματικής ψύξης της θυγατρικής της The Coca-Cola Company στη Νιγηρία, αλλά και μια εταιρεία που κατασκεύαζε παρμπρίζ και τζάμια αυτοκινήτων. Το 2004 πουλάει συμμετοχή που είχε σε εργοστάσιο πλαστικών στη Βουλγαρία και αγοράζει συμμετοχές σε άλλη εταιρεία στη Ρουμανία.
Το 2005 πουλάει τη συμμετοχή που είχε στο εργοστάσιο ρητίνης στον Βόλο (51%), ενώ το 2007 εγκαινιάζει τη μονάδα στην Κίνα, με τα εγκαίνια μάλιστα να γίνονται από τον Μουχτάρ Κεντ της The Coca-Cola Company. Εννέα χρόνια μετά, το εργοστάσιο σταματά να λειτουργεί και η παραγωγή μεταφέρεται στις μονάδες της Ινδίας και της Ινδονησίας. Το 2009 εξαγοράζει την αμερικανική εταιρεία παραγωγής επαγγελματικών ψυγείων Universal Nolin Company, ενώ αργότερα κλείνει μονάδες στη Βόρεια Αμερική, στην Τουρκία και στην Ελλάδα.
Σήμερα, ο όμιλος έχει τρία εργοστάσια υαλουργίας στη Νιγηρία, ένα εργοστάσιο πλαστικών στη Ρουμανία και 5 εργοστάσια επαγγελματικών ψυγείων (Ρουμανία, Ινδία, Ινδονησία, Ρωσία και Νότια Αφρική).
