21 Νοε 2008

Άμυνες, μνήμες και λοιπές σκέψεις....

Η προσαρμογή στα νέα δεδομένα θα είναι επίπονη, σκληρή και θα δοκιμάσει την αντοχή των κρατών, των εταιριών και των οικονομικά ενεργών πολιτών. Οι κανόνες του "παιχνιδιού" θα αλλάξουν και θα γίνουν αυστηρότεροι, δίνοντας τέλος στην ασυδοσία των τέως "μεγάλων" σπιτιών. Αυτό που ζούμε δεν είναι παρά μόνο τα πρώτα ψήγματα του νέου οικονομικού χάρτη, και η αρχική προσαρμογή των καταναλωτών στις αντίξοες συνθήκες που θα ακολουθήσουν είναι η πρώτη γραμμή άμυνας. Τα προβλήματα στην πραγματική οικονομία θα επιδεινωθούν όταν οι καταναλωτές θα νοιώσουν τις τραγικές συνέπειες του υπερδανεισμού, και της υπερκατανάλωσης, καθώς απλά τώρα ξυπνάμε από τη Nirvana κατάσταση των προηγουμένων ετών και απλά αυτό που βλέπουμε είναι η πρώτη, κυρίως, ψυχολογική αντίδραση. Η άμυνα έπεται.

Δυστυχώς τα προηγούμενα χρόνια κατάφεραν με τον τρόπο αυτό να
υπερεκτιμηθούν αρκετά αγαθά, καταναλωτικά και μη, με τις αμοιβές σε αποπληθωρισμένα μεγέθη να παραμένουν χαμηλές. Ένα αυτοκίνητο 1600 κυβικών εκατοστών το 1999 κόστιζε περί των 15000 ευρώ (5.000.000 δραχμές τότε), και σήμερα κοστίζει το ίδιο και υπερέχει έτη φωτός τεχνολογικά και σε επίπεδο συστημάτων ασφαλείας. Πως είναι δυνατόν να παρέμεινε το τίμημα ίδιο όπως τότε, αν και τα κόστη των υλικών έχουν αυξηθεί; Το ίδιο παράδειγμα μπορώ να αναφέρω και για πολλά άλλα τεχνολογικά θαύματα και gadgets όπως ονομάζονται σήμερα. Αν δω όμως κάποια άλλα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, όπως ενοίκιο ή αγορά κατοικίας, τρόφιμα, διασκέδαση και λοιπά οι αυξήσεις ήταν πρωτόγνωρες και απίστευτου μεγέθους. Αυτό θα διορθωθεί με την μείωση των τιμών στα είδη αυτά και πιστέψτε με είναι ένας τρόπος να σωθεί το σύστημα.

Παλαιότερα είχες οικονομίες 10-20.000.000 δραχμές και
αγόραζες ένα διαμέρισμα 100 τ.μ και σήμερα με 30-60.000 ευρώ δεν αγοράζεις ούτε μία γκαρσονιέρα 30 τμ! Άσε που οι μισοί Έλληνες είχαν γίνει εργολάβοι οικοδομών, μεσίτες γης, τα χωράφια ξαφνικά έγιναν χρυσωρυχεία με τη σπουδή των δημάρχων να εντάξουν στα σχέδια πόλης χιλιάδες νέα στρέμματα χωρίς καμία υποδομή (σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους, πάρκα και πλατείες, και σε αρκετές ούτε καν αποχετεύσεις - τον Αχόρταγο τον θυμάστε; - και οι άλλοι μισοί πήραν δάνειο για να αγοράσουν από τους άλλους μισούς "ένα κεραμίδι" υποθηκεύοντας το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους, με τοκοχρεολύσια σε ποσοστό 40-50% του εισοδήματος τους.

Υπομονή, αποταμιεύστε, περιορίστε όσο το δυνατόν τα περιττά έξοδα και ας ελπίσουμε να διαβάσουμε τα καινούργια βιβλία όλοι μαζί....